سابقه و هدف:استرس مزمن یکی از چالش‌های مهم سلامت عمومی است که نه تنها کیفیت زندگی روانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه بر عملکرد سیستم ایمنی نیز اثرات چشمگیری دارد. استرس مزمن نه تنها ایمنی را تضعیف می‌کند، بلکه بدن را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر می‌سازد. این مطالعه، جهت بررسی آخرین یافته‌ها در این حیطه انجام شده است. موادوروشها:این مطالعه مروری-توصیفی کوتاه اطلاعات تعدادی از مقالات انگلیسی و فارسی چند سال اخیر درباره تأثیر استرس مزمن بر عملکرد ایمنی و حساسیت به عفونت‌ها را جمع‌آوری و بررسی کرده است. یافته‌ها:مطالعات اخیر نشان می‌دهند که استرس مزمن با اختلال در محور HPA و سیستم عصبی سمپاتیک، عملکرد ایمنی را تضعیف کرده و باعث افزایش التهاب، حساسیت به سرطان، بیماری‌های خودایمنی و عفونت می‌شود. استرس مزمن می‌تواند تعادل میکروگلیا و آستروسیت‌ها را در مغز به هم زده و رفتارهای افسردگی و اضطراب ایجاد کند. همچنین، استرس پریناتال مسیرهای سیگنال‌دهی PI3K/Akt/NF-κB را فعال کرده و تعادل Th17/Treg در فرزندان را مختل می‌کند. نتیجه گیری:استرس مزمن با افزایش هورمون‌های استرس مسیرهای التهابی را تحریک و خودایمنی را تشدید می‌کند، در حالی که پاسخ‌های ایمنی محافظتی علیه عفونت و تومور را سرکوب می‌نماید و تعادل سیستم ایمنی را به هم می‌زند.
.gif){kind=logo}
