1- دانشگاه آزاد اسلامی، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ایمنی، بهداشت و محیطزیست (HSE)، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- دانشگاه آزاد اسلامی، گروه مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE)، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران (عهدهدار مکاتبات) ، hbahmanpour@iau.ac.ir 3- دانشگاه آزاد اسلامی، گروه مدیریت محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (28 مشاهده)
سابقه و هدف:محیطهای کاری در سالهای اخیر شاهد توجه ویژه به آلودگی صوتی به عنوان یک چالش اساسی در حوزه ایمنی و حفاظت از محیطزیست بودهاند. این مساله به یکی از دغدغههای اصلی صنایع تبدیل شده است. هدف کلی از این تحقیق، سنجش تراز صوتی در یکی از شرکتهای توزیع نیروی برق استان تهران و بررسی ارتباط آن با پارامترهای استرس شغلی و آزردگی صوتی میباشد. موادوروشها:تحقیق حاضر از نوع کاربردی است. دادههای تحقیق به شکل میدانی برداشت شد. برای سنجش صوت از دستگاه پرتابل و نرمافزار Decible X,2023 استفاده شد. برای تعیین میزان استرس شغلی از پرسشنامه استاندارد (NIOSH, 1998) و برای آزردگی صوتی از پرسشنامه استانداردISO 15666 بهره برده شد. نتایج با استانداردهای منتخب مقایسه شدند. همچنین از تحلیل آماری در قالب نرمافزار SPSS برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها:در بخش اداری، بیشترین تراز صوتی 8/56 دسیبل (اداره حوادث) و کمترین 9/33 دسیبل (طراحی و کارشناسی) بود که همگی با استانداردهای OSHA، WHO و DOE مطابقت داشتند. در بخش عملیاتی، بیشترین تراز صوتی 9/87 و مواجهه صوتی 71/92 دسیبل (اداره خطوط) از حدود مجاز فراتر رفت و چند ایستگاه از حد DOE عبور کردند. آزردگی صوتی در بخش عملیاتی (875/62) به مراتب بالاتر از اداری (46/46) بود. استرس شغلی در هر دو بخش در محدوده متوسط ارزیابی شد. تراز صوتی با استرس شغلی ارتباطی نداشته ولیکن با آزردگی صوتی رابطه مستقیم و معناداری دارد. نتیجه گیری:بررسی تلفیقی و همزمان سه پارامتر تراز صوتی، استرس شغلی و آزردگی صوتی میتواند خلاهای مطالعاتی را پوشش دهد و محقق را نسبت به تمامی جنبههای بهداشتی و ایمنی محیط کار آگاه سازد.